Риболовот со тапа е најчестиот начин на риболов кај нас, а самата тапа претставува најсигурна врска помеѓу рибата и рибарот. Многу луѓе грешат да веруваат дека риболовот на тапа е за почетници.
Денес има многу голем број на различни видови тапи, а изборот зависи од теренот и водата во која риболовте (тече или стагнира) и видот на рибата. Општо земено, тапи кои имаат задебелување на дното или се целосно тркалезни со мала антена на врвот најчесто се користат за риболов во проточни води, додека тапи со цилиндрично тело кое полека се стеснува кон дното би биле вистинскиот избор за риболов во мирни води.
Опремата потребна за оваа техника на риболов е дефинитивно трска, машинка, тапа, олово и јадица. Во нашите води, најзастапени се телескопските трски со должина од 3 до 6 метри, а трски со машинки се почесто се користат во случај на лизгачки тапи.
Систем за риболов со тапа на мирни води
Системот што се поставува за техниката на риболов со тапа на мирни води е следниов:
На најлонската линија се навојува пливачка и се прицврстува на неа, а на долниот крај на конецот се навлекува тапата и се прицврстува за него, а на долниот крај на конецот се прави кукичка за која се прикачува подвез со јадицата. Треба да се напомене дека подвезот треба да биде потенок од главниот конец.
Во зависност од тежината на тапата, се поставува додаток за тежина во вид на олово, така што тој тоне до одредена граница. Постојат различни начини за поставување на оловца на конецот. Една од нив е да се распоредат неколку полесни оловца помеѓу јадицата и тапата, друг би бил да се постави едно поголемо олово на куката до подвезот. Јас сум поддржувач на вториот систем бидејќи го олеснува паѓањето на јадицата со мамката до дното.
Систем за риболов со тапа на проточни води
Вториот систем е сличен на претходниот, само што на долниот крај на најлонскиот конец се става оловце, а над него се закачува подвезот со јадицата.
Самата техника на риболов се разликува во зависност од тоа дали рибарите во проточна или мирна вода. Во мирни води, јадицата се фрла на фиксна локација и не бара постојано вадење и фрлање за јадицата постојано да се одржува на крменото место. Во зависност од длабочината на водата и условите на водата во кои сакаме да рибариме, ја поставуваме тапата и чекаме.
На проточните води потребно е често да се извлекува и фрла јадицата, бидејќи по фрлањето водата почнува да ја носи тапата низводно. При ваков риболов потребно е со врвот на трската да се следи движењето на тапата и да се одржува што е можно позатегнат конец за полесно да се удира контра кога рибата ќе почне да ја влече тапата под водата.
